\"F*** off\"! Maar wie dan? het probleem van kritiek in de Chinese kunst

Het tweede deel van de "Fuck off" tentoonstelling vindt dertien jaar plaats na het eerste deel in Shanghai, dat destijds voortijdig de deuren nog moest sluiten. In die dertien jaar zijn zowel China als de rol van moderne kunst in China ingrijpend gewijzigd. Waar kunst destijds nog in het verdomhoekje van de staat lag, berucht vanwege haar vermeende kritische potentieel, daar omarmt de staat haar nu in het kielzog van een beleid ter promotie van de creatieve industrie. Nu worden moderne kunstenaars opgevoerd als onderdeel van de zogenaamde 'soft power' van China, kunst onderstreept zo de moderniteit en openheid van deze opkomende wereldmacht.

Welke kritische rol kan kunst dan nog spelen in China? Aan wie zijn die woorden, Fuck Off, eigenlijk gericht? De communistische partij? De mondiale kunstwereld? De kopers? Op basis van een vergelijking tussen beide tentoonstellingen, waarin de nadruk op de huidige tentoonstelling zal liggen, alsmede onderzoek in kunstdistrict 798 in Beijing, zal Prof. Jeroen de Kloet op zoek gaan naar antwoorden op deze vragen. De leidraad hierbij is de vraag op welke manieren kunst een kritische rol kan vervullen in het China van vandaag de dag.

Jeroen de Kloet is professor globalisering studies aan de universiteit van Amsterdam en directeur van het Amsterdam Centre for Globalisation Studies (ACGS). In 2010 verscheen van zijn hand China with a Cut - Globalisation, Urban Youth and Popular Music (Amsterdam UP), dit jaar, samen met Yiu Fai Chow, Sonic Multiplicities: Hong Kong Pop and the Global Circulation of Sound and Image (Intellect) en een samen met Lena Scheen geredigeerd boek Spectacle and the City – Chinese Urbanities in Art and Popular Culture (Amsterdam UP).

Zie ook www.jeroendekloet.nl